Z okazji pierwszej rocznicy wybuchu wojny na Ukrainie stołeczne instytucje organizują specjalne wydarzenia. Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy organizuje 24 lutego o godz. 18:00 Forum Europa-Ukraina: Kultura i opór. Z kolei magazyn „Frieze” we współpracy z Solidarnym Domem Kultury “Słonecznik” oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zapraszają na wydarzenie „Formy oporu. Rozmowa o tym, jak uratować ukraińską sztukę i kulturę”.
W Teatrze Druga Strefa 24 lutego odbędzie się pokaz spektaklu „Modlimy się, żeby wszystko było dobrze”, który jest wstrząsającym zapisem pierwszych dni konfliktu w Ukrainie. Dzień później pokazany będzie spektakl „Noc Helvera”, będący krzykiem sprzeciwu wobec zła. Reżyserem pokazów jest Sylwester Biraga.
Warszawa solidaryzuje się z ofiarami wojny także na skarpie przy warszawskiej Nike, gdzie napis #NieZapominajmy obsadzono bratkami w kolorach ukraińskiej flagi.
Wojenny rok w Warszawie
Przez rok Warszawa przyjęła ponad 1,1 mln uchodźców z Ukrainy, a w pierwszych dniach wojny o pomoc prosiło nawet 40 tys. osób dziennie. Nadal do stolicy przybywa około 7 tys. uchodźców na tydzień, a 95% z nich jedzie dalej. Jednakże w Warszawie wciąż mieszka ponad 104 tys. Ukraińców, z czego 17 tys. to dzieci i młodzież, uczęszczające do warszawskich szkół lub przedszkoli. Ponadto w stołecznych szpitalach przez ostatnie 12 miesięcy na świat przyszło 359 ukraińskich dzieci. Wszystkie te osoby wspiera warszawski samorząd, który przeznaczył na pomoc uchodźcom 52 mln złotych.
Za te pieniądze m.in. uruchomiono punkty informacyjne oraz ośrodki pobytowe dla uciekających przed wojną Ukraińców. 8 z nich wciąż działa i mieszka tam ponad 1,8 tys. osób. Wszyscy przebywający w nich uchodźcy poza zakwaterowaniem mają zapewnione także całodzienne wyżywienie. Potrzebujący mogą tam skorzystać także z innych rodzajów wsparcia, w tym także pomocy psychologicznej.
Na początku wojny uchodźcy z Ukrainy korzystali z darmowej komunikacji miejskiej, aż do 31 maja. Jak informuje ZTM, pomiędzy punktami pobytowymi i informacyjnymi bezpłatnie przewieziono ponad 156 tys. osób.
W pomoc uchodźcom angażował się nie tylko samorząd, ale także warszawiacy. Organizowali oni zbiórki żywności, odzieży, ale także udostępniali swoje domy i mieszkania Ukraińcom w potrzebie. Wielu mieszkańców zaangażowało się również w wolontariat – łącznie ponad 12 tys. osób.
Warszawę wspierały także organizacje pomocowe: Norwegian Refugee Council, Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, World Central Kitchen i UNHCR.
Praca dla uchodźców
W Warszawie uchodźcy mogą liczyć również na pomoc w znalezieniu pracy. Pod adresem ul. Marszałkowska 77/79 działa punkt pomocy dla Ukraińców, którzy szukają pracy lub szkoleń. Od początku działania do 31 grudnia 2022 roku zarejestrowało się tam 5561 osób, z czego 4 871 to kobiety (88%). Wśród rejestrujących się od początku dominują osoby z wykształceniem wyższym (61% ogółu), druga duża grupa to osoby z wykształceniem średnim (33%). Uchodźcy w 42% deklarują znajomość języka polskiego i w 34% znajomość języka angielskiego.
Warszawska kultura dla uchodźców
Z uchodźcami solidaryzuje się również stołeczna kultura. Już w marcu 2022 r. ogłoszono program „Stypendia interwencyjne” dla twórców. Jednorazowe stypendia w wysokości do 5 tys. zł były wypłacane artystom z Ukrainy, których wojna zmusiła do opuszczenia rodzinnych stron. Miasto bierze udział także w programie „Cash for work”, w ramach którego uchodźcy są zatrudniani w instytucjach kultury. W ten sposób pracę znalazło 70 osób.
Z kolei finansowanie na lata 2023-2025 w konkursach festiwalowych otrzymali organizatorzy Ukraina Festiwal Filmowy oraz Dni Muzyki Ukraińskiej w Warszawie. A przy Muzeum Sztuki Nowoczesnej powstał Solidarny Dom Kultury “Słonecznik”. Początkowo było to kryzysowe centrum wsparcia w pierwszych dniach po inwazji Rosji na Ukrainę, a obecnie funkcjonuje jako otwarty dom kultury. W pomoc włączył się także warszawski Teatr Druga Strefa, który od początku wojny bardzo aktywnie wspiera twórców z Ukrainy, dając im swoją przestrzeń i możliwość zabrania głosu oraz prezentowania swojej twórczości.
