Dziś mija 38 lat od największej katastrofy w dziejach polskiego lotnictwa cywilnego. 9 maja 1987 roku w Lesie Kabackim rozbił się samolot Ił-62M „Tadeusz Kościuszko”. Zginęły wszystkie 183 osoby znajdujące się na pokładzie.
Samolot linii lotniczych LOT „Tadeusz Kościuszko” wystartował z Okęcia do Nowego Jorku o 10:18. Na pokładzie znajdowało się 172 pasażerów i 11-osobowa załoga. Pierwszym pilotem był bardzo doświadczony kapitan Zygmunt Pawlaczyk.
Przebieg katastrofy
Niecałe pół godziny po starcie podczas przelotu nad Grudziądzem doszło do awarii jednego z czterech silników, w wyniku czego na pokładzie wybuchł pożar. Piloci zawrócili do Warszawy, niestety sytuacja w drodze powrotnej tylko się pogarszała — zawiodła instalacja do zrzucania paliwa, samolot niebezpiecznie szybko obniżał swój pułap. W okolicach Józefosławia od samolotu odpadły elementy, które doprowadziły do wybuchu pożarów na ziemi.
Chwilę później okazało się, że nie zepsuł się system wysuwania podwozia. Płomienie ogarniały coraz większe obszary samolotu, co doprowadziło do kolejnej awarii — zepsuł się system odpowiedzialny za stabilność lotu. Maszyna wznosiła się i opadała. 6 kilometrów od pasa startowego na Okęciu samolot leciał już tylko w dół.
O godzinie 11:12 z ust pilota padły ostatnie słowa, jakie zarejestrowała czarna skrzynka:
Dobranoc! Do widzenia! Cześć! Giniemy!
Samolot Ił-62M „Tadeusz Kościuszko” rozbił się w Lesie Kabackim, uderzył w drzewa z prędkością 470 km/h, doprowadzając do wybuchu maszyny. Fragmenty samolotu i ciał zostały rozrzucone w promieniu prawie 400 metrów. Żadnego z ciał nie odnaleziono w całości.
Według raportu rządowej komisji bezpośrednią przyczyną katastrofy była „awaria łożyska podpory pośredniej wału silnika”.
Upamiętnienie ofiar katastrofy
Jak co roku odbędą się uroczystości upamiętniające ofiary tej tragedii. W programie obchodów:
– Msza święta polowa w miejscu katastrofy w Lesie Kabackim – 11:15 – złożenie kwiatów i zapalenie zniczy;
– Msza święta w Archikatedrze św. Jana na warszawskim Starym Mieście – 19:00;
Uroczystości mają charakter otwarty – udział w nich może wziąć każdy, kto pragnie oddać hołd ofiarom tej katastrofy i wyrazić pamięć oraz solidarność z ich rodzinami.
Organizatorka uroczystości Sława Mielżyńska-Łykowska kolekcjonuje pamiątki związane z katastrofą, aby w 40 rocznicę stworzyć z nich wystawę poświęconą ofiarom. Każdy, kto posiada jakieś pamiątki, np. wycinki z gazet lub inne materiały z tego dnia proszony jest o przesłanie ich na adres:
Sława Mielżyńska – Łykowska
Poczta Polska SA
FUP Warszawa – 79
ul. Skorochód-Majewskiego nr 18
BOX – 18
02-105 Warszawa
