Ostrołukowy portal pochodzi prawdopodobnie z XV w. i jest perełką architektoniczną na Starym Mieście. Nie został zniszczony w czasie II wojny światowej. Wkomponowano go w bryłę kamienicy w czasie powojennej odbudowy. Niższą część portalu datuje się na koniec XV w., wyższa jest starsza, ale nie ma pewności jak duża różnica czasu je dzieli.
W trakcie prac konserwatorskich zostały usunięte zabrudzenia, wymieniono wtórne spoiny cementowe. Całość średniowiecznego wątku oczyszczono metodą mikropiaskowania. Niewielkie ubytki uzupełniono zaprawami mineralnymi barwionymi w masie, natomiast większe uzupełniono flekami z cegły.
Cała elewacja powyżej portalu została pokryta różowo-brązowym tynkiem w kolorystyce potwierdzonej w badaniach i zaakceptowanej przez komisję konserwatorską.
Sgraffito
Sgraffito przedstawiające putta niosące rogi obfitości dekorujące ostatnią kondygnację było pokryte wtórną warstwą malarską, którą usunięto w trakcie tegorocznych prac. Z uwagi na konieczność wykonania uzupełnień, sgraffito zostało ujednolicone kolorystycznie przy zastosowaniu farb laserunkowych.
Konserwacja drzwi
Do sieni kamienicy prowadzą ozdobne, drewniane, dwuskrzydłowe drzwi, dekorowane ćwiekami. Przed konserwacją były już w bardzo złym stanie. Kompleksowa renowacja drzwi – zarówno elementów drewnianych, jak i metalowych – została wykonana w pracowni.
