W jakiej sytuacji możemy mówić o niepłodności?
Zgodnie z definicją WHO, niepłodność to stan, kiedy pomimo 12 miesięcy regularnego współżycia (aktywnego starania się o dziecko), ciąża nie pojawia się. Niepłodność musimy także odróżnić od bezpłodności. Oba te pojęcia są często używane zamiennie, jednak znaczą coś zupełnie innego:
- bezpłodność to nieodwracalna, trwała niezdolność do poczęcia dziecka,
- niepłodność to stan, który z dużym prawdopodobieństwem można odwrócić, wykorzystując różne metody leczenia.
Metod leczenia niepłodności jest współcześnie wiele. Niekiedy problem z zajściem w ciążę można rozwiązać już zmianą stylu życia, czy nieskomplikowaną terapią farmakologiczną (przyjmowaniem odpowiednim leków doustnie). Warto dodać, że w razie niepokoju należy zgłosić się do lekarza szybciej niż przed upływem roku od nieskutecznego starania się o dziecko. Wskazaniem jest na przykład wiek kobiety powyżej 35 roku życia i znane problemy z funkcjonowaniem narządów rozrodczych (np. mięśniaki, polipy, wady anatomiczne).
Przyczyny niepłodności
Przyczyny niepłodności po stronie kobiet to najczęściej problemy hormonalne, które zaburzają owulację lub szerzej – cały cykl miesiączkowy. Mogą to być także wady narządów rodnych (np. niedrożność jajowodów, przegrody macicy), czy też inne choroby o różnym podłożu (PCOS, endometrioza, wrogi śluz szyjkowy i inne).
Z kolei u mężczyzn za problemy z poczęciem dziecka najczęściej odpowiadają nieprawidłowe parametry nasienia. Może to być niewystarczająca liczba plemników, ich nieprawidłowa budowa, czy też zdolność do przemieszczania się (ruchliwość). Rzadziej są to urazy jąder i niektóre choroby (np. żylaki powrózka nasiennego).
W medycynie znana jest także niepłodność idiopatyczna, czyli taka, której przyczyn nie udało się precyzyjnie wskazać. Również i w takich przypadkach można rozpocząć terapię (dużą skutecznością charakteryzuje się na przykład metoda in vitro).
Jak diagnozuje się niepłodność?
Aby rozpocząć terapię, bardzo ważne jest jak najdokładniejsze poznanie (na ile to możliwe) przyczyn problemu. Proces diagnostyczny różni się w zależności od indywidualnej sytuacji każdej pary, zwykle obejmuje jednak:
- Wywiad lekarski – lekarz zbiera informacje o przeszłości ginekologicznej pacjentki, życiu seksualnym obojga partnerów, przebytych chorobach i urazach, czy też analizuje historię dotychczasowego leczenia (jeśli taka miała miejsce).
- Badania lekarskie – są to najczęściej badania obrazowe (np. USG narządów), badania krwi (badające np. stężenie hormonów płciowych) oraz inne, takie jak seminogram (badanie spermy).
Jak leczy się niepłodność i gdzie się zgłosić?
Przyjęta metoda leczenia zależy zawsze od przeprowadzonej wcześniej diagnostyki. Leczenie niepłodności to bardzo indywidualna kwestia, zawsze dostosowana do konkretnego przypadku każdej pary.
Współczesna medycyna oferuje wiele skutecznych metod leczenia, takich jak:
- Leczenie farmakologiczne – odpowiednie leki pozwalają znormalizować stężenie hormonów we krwi, a tym samym przywrócić prawidłowe cykle menstruacyjne, lub też zwalczać infekcje układu moczowo-płciowego.
- Metody chirurgiczne, np. usunięcie przegrody macicy, wycięcie torbieli, lub mikrochirurgiczne usunięcie żylaków powrózka nasiennego. Współcześnie stosuje się bardzo nowoczesne, małoinwazyjne techniki mikrochirurgiczne lub endoskopowe, które często nie wymagają dłuższej hospitalizacji (niedługo po zabiegu pacjentka lub pacjent mogą wrócić do domu).
- Metody rozrodu wspomaganego – takie jak inseminacja (wprowadzenie nasienia partnera do dróg rodnych kobiety za pomocą specjalnego cennika), lub in vitro – zapłodnienie pozaustrojowe.
To tylko niektóre dostępne metody leczenia. To, jakie zostaną zastosowane, każdorazowo ustala lekarz. Od czego zacząć terapię? Kompleksową pomoc (oprócz leczenia to także kompleksowa diagnostyka niepłodności) można uzyskać w klinikach leczenia niepłodności Gameta z placówkami w Warszawie, Łodzi, Gdyni, Kielcach i w Bydgoszczy.
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
