– W pełni się zgadzam z tą piękną opinią, że Olga była damą polskiego parlamentaryzmu. Ale była kimś więcej – osobą, która nadawała charakter polskiemu parlamentaryzmowi z czasów, kiedy w nim mieściła się kultura osobista. I klasa, widoczna w zachowaniu – zarówno w Sejmie, jak i poza nim. Było w niej coś z politycznej elegancji, co zobowiązywało także innych do równie eleganckiego zachowania. Dlatego warto marzyć, że jeszcze wrócą takie postawy i takie postaci jak Olga Krzyżanowska, z całą jej kulturą i umiejętnością zachowywania się z klasą, co bardzo potrzebne Polsce – mówił były prezydent RP Bronisław Komorowski.
– W tym niezwykłym miejscu, jakim jest park im. Tadeusza Mazowieckiego, krzyżują się drogi, ścieżki, ale też życiorysy kilku wybitnych przedstawicieli naszej historii. Jerzy Regulski, Krzysztof Skubiszewski, Paweł Adamowicz, a dzisiaj Olga Krzyżanowska. To są rzeczywiście niezwykłe postacie zasłużone dla polskiego parlamentaryzmu i dla rozwoju samorządności. Olga Krzyżanowska i jej życiorys to temat na niejedną książkę – harcerka Szarych Szeregów, lekarka, opozycjonistka Solidarności, posłanka, wicemarszałkini, wreszcie senatorka. Ci którzy ją znali zawsze powtarzają, że to osoba niezwykła. Jest matką polskiej demokracji – kobietą, która była bardzo aktywna w czasie walki o demokrację w solidarnościowej opozycji – powiedziała zastępczyni prezydenta m.st. Warszawy Aldona Machnowska-Góra.
Miłe miejsce odpoczynku od zgiełku
W poniedziałkowej uroczystości udział wzięli również: przewodnicząca Komisji ds. Nazewnictwa Miejskiego Rady m.st. Warszawy Anna Nehrebecka-Byczewska, Magdalena Krzyżanowska-Mierzewska – córka Olgi Krzyżanowskiej, były prezydent stolicy Marcin Święcicki, były Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar, przedstawiciele Rady m.st. Warszawy, władze dzielnicy Śródmieście, opozycyjni przyjaciele Olgi Krzyżanowskiej oraz jej współpracownicy.
– Uhonorowanie Olgi Krzyżanowskiej jest hołdem dla wszystkich tych, którzy nauczyli nas życia – zgodnego z prawem i naszym sumieniem – mówiła podczas uroczystości Anna Nehrebecka-Byczewska. – To jedna z kobiet Solidarności – ciepła, wyważona, bezkonfliktowa i pełna autentycznego patriotyzmu – dla wielu z nas była autorytetem. Dzisiejszą uroczystością upamiętniamy nie tylko patronkę alei w parku im. Tadeusza Mazowieckiego, ale także wszystkie kobiety, które swoją postawą i historycznym lub współczesnym dorobkiem dają świadectwo uniwersalności słowa „Solidarność”. Chcemy przypomnieć rolę kobiet w przemianach demokratycznych, które zaszły w naszym kraju – dodała przewodnicząca Komisji ds. Nazewnictwa Miejskiego Rady m.st. Warszawy.
– To, że dzisiaj ta aleja będzie nosić imię Olgi, jest dla mnie – mimo polaryzacji politycznej, która rozdziera nas dzisiaj jako wspólnotę obywateli – przejawem tradycji i ciągłości państwa polskiego i narodowej pamięci. Świadectwem tego, co było dla mamy ważne; tego, że Polska samorządowa, Polska lokalnych wspólnot może samodzielnie kształtować opowieści i tradycje lokalne – mówiła Magdalena Krzyżanowska-Mierzewska. – Pamiętajmy o jej mądrości, charyzmie, wdzięku, energii i radości życia. Niech ta aleja dobrze służy pamięci o Oldze. I niech dobrze służy mieszkańcom Warszawy, niech będzie miłym miejscem odpoczynku od zgiełku, zwyczajnej przyjemności, oddechu od codziennej krzątaniny przy zwyczajnych naszych sprawach. Niech dzieci spotykają się tu z wiewiórkami, zakochani się całują, a seniorzy niech odpoczywają na ławkach. Mama by się z tego cieszyła – dodała córka Olgi Krzyżanowskiej.
Lekarka, parlamentarzystka, rzeczniczka praw kobiet
Olga Krzyżanowska (1929-2018) była lekarką, działaczką Solidarności, posłanką i senatorką oraz działaczką społeczną. Córka Aleksandra Krzyżanowskiego, pseudonim „Wilk”, podczas II wojny światowej komendanta Okręgu Wileńsko-Nowogródzkiego Armii Krajowej. W trakcie wojny harcerka Szarych Szeregów – odznaczona Krzyżem Walecznych.
Ukończyła Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Gdańsku, była specjalistką chorób wewnętrznych i medycyny przemysłowej. Pracowała w szpitalach w Pucku i Gdańsku. Od 1980 roku członkini Solidarności, zasiadała w Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia. Posłanka na Sejm (1991-2001), wicemarszałkini Sejmu X i II kadencji. Reprezentowała Sejm RP w Zgromadzeniu Parlamentarnym Europy (1990-1993). Senatorka w latach 2001-2005. Prezeska zarządu Stowarzyszenia Pamięci Narodowej i członkini rady programowej Kongresu Kobiet.
