Budynki na działce przy ulicy Ząbkowskiej 12 powstawały etapami. Już w 1859 roku znajdował się tam murowany budynek, zajmował on tylko część działki. Później powstał tam dwupiętrowy budynek, który pod koniec XIX wieku został rozbudowany u nadubudowany o kolejne piętro i poddasze mieszkalne. Ponadto na przełomie XIX i XX wieku inwestor dobudował tam wschodnią oficynę boczną oraz tylną. Ślady na ścianach kamienicy świadczą o tym, że mieszkali tam Żydzi.
Dekoracja naśladująca wzorzyste tapety ujęta jest obramowaniami z marmoryzowaniem, czyli imitacją marmuru. Nad nią biegnie fryz wypełniony dekoracją kwiatową, ujętą od dołu i góry wąskimi paskami z szablonu ze złoceniami. Całość zamyka dwubarwny fryz pozbawiony motywów ornamentalnych. Sufit jest biały. Ściana dzieląca pomieszczenie nie jest ozdobiona lub jej dekoracje nie zachowały się. Na trzech ścianach pomieszczenia znajdują się bardzo bogate, wielobarwne wymalowania. Zachowane są w około 60%. Dekoracje pokryte są wtórnymi farbami i szpachlówkami. W niektórych miejscach polichromie są uszkodzone mechanicznie – opisuje to znalezisko konserwator.
Dom modlitwy na Ząbkowskiej?
Jak twierdzi konserwator, dekoracje wskazują na to, że w tym miejscu mógł znajdować się dom modlitwy. Pomimo że odkryte polichromie nie zawierały niektórych charakterystycznych dla tego typu zabudowy motywów, to konserwator podkreśla, że badana dekoracja jest typowa dla domów modlitwy. Tę tezę potwierdza także kolorystyka, a także podział pomieszczeń na damskie i męskie.
Ponadto należy zwrócić uwagę na charakterystyczny kwiatowy fryz. Podobne festonowe dekoracje znajdują się na ścianach domu modlitwy przy ul. Nowiniarskiej 14. Dekoracje z oficyny przy ul. Ząbkowskiej 12 zachowały się w stopniu zadowalającym i są czytelne – dodaje konserwator.
